در بسیاری از موارد، بیزینس ویزیتورها برای ورود به کانادا نیازی به مجوز کار کانادایی ندارند. ویزیتور تجاری یک شهروند خارجی است که برای شرکت در فعالیت‌های تجاری بین‌المللی به کانادا می‌آید، اما وارد بازار کار کانادا نمی‌شود.
بررسی اجمالی ویزای بیزینس ویزیتور
کانادا یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان است که هرساله هزاران بازدیدکننده تجاری موقت را به خود جذب می‌کند. با یک اقتصاد بازار محور بین‌المللی و به عنوان عضو سازمان همکاری اقتصادی (OECD) و گروه (G7)، و همچنین امضاکننده توافقنامه کانادا-ایالات متحده آمریکا-مکزیک (CUSMA ) کانادا تلاش می‌کند تا اطمینان حاصل کند که بازدیدکنندگان تجاری بین‌المللی می‌توانند در سفرهای کاری به کانادا بیایند.
بسته به ماهیت کار و همچنین ملیت افراد، بیزینس ویزیتورها می‌توانند بدون نیاز به مجوز کار برای انجام فعالیت‌های تجاری یا تجاری وارد کشور شوند.
شرایط لازم برای ورود بیزینس ویزیتورها به کانادا
- کمتر از شش ماه بمانند
- قصد ورود به بازار کار کانادا را ندارند
- محل اصلی کسب‌وکار و منبع درآمد و سود خارج از کانادا است.
- اسنادی دارند که درخواست آن‌ها را پشتیبانی می‌کند
- شرایط اولیه ورود به کانادا را برآورده می‌کنند، زیرا دارای موارد زیر هستند:
- سند مسافرتی معتبر مانند پاسپورت،
- پول کافی برای اقامت و بازگشت به خانه
- ترک کانادا بعد از مدت کوتاهی
- خطری برای کانادا ندارند
دلایل متعددی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است به عنوان بیزینس ویزیتور به کانادا بیاید، از جمله:
- شرکت در جلسات تجاری، کنفرانس‌ها، همایش‌ها، نمایشگاه‌ها و غیره؛
- خرید کالاها یا خدمات کانادایی از طرف یک نهاد خارجی؛
- پذیرش سفارش کالا یا خدمات؛
- ارائه خدمات پس از فروش، به استثنای کار عملی در مشاغل ساختمانی؛
- آموزش دیدن توسط شرکت اصلی کانادایی برای کار در خارج از کانادا
- آموزش کارمندان شرکت کانادایی وابسته به شرکت خارجی.
بیزینس ویزیتورها ممکن است به ویزای اقامت موقت (TRV) یا مجوز سفر الکترونیکی (eTA) نیاز داشته باشند.
اجازه دادن به تجار بین‌المللی برای انجام تجارت در کانادا برای موفقیت اقتصادی مستمر این کشور مهم است. به طور مشابه، کشورهایی که قراردادهای تجاری و مشارکت اقتصادی قوی با کانادا دارند، عموماً به بازدیدکنندگان تجاری کانادایی اجازه می‌دهند که تا حد امکان راحت وارد کشورها آنان شوند. متقابل بودن ویزا یک جنبه مهم از چشم انداز تجاری و موفقیت اقتصادی کانادا است.
تعمیرات و خدمات پس از فروش
تعمیر و سرویس انفرادی، نظارت بر نصب، و راه اندازی و آزمایش تجهیزات تجاری یا صنعتی (از جمله نرم افزارهای کامپیوتری) ممکن است بیزینس ویزیتور در نظر گرفته شوند و به همین دلیل ممکن است به مجوز کار کانادا نیازی نداشته باشند.
راه‌اندازی شامل نصب عملی نمی‌شود که عموماً توسط مشاغل ساختمانی مانند برق‌کارها یا لوله‌کش‌ها انجام می‌شود.
این ماده همچنین برای افرادی که به دنبال ورود به تعمیر یا خدمات تجهیزات تخصصی خریداری شده یا اجاره شده در خارج از کانادا هستند، اعمال می‌شود، مشروط بر اینکه این سرویس به عنوان بخشی از قرارداد فروش اصلی یا تمدید شده، قرارداد اجاره ، ضمانت یا قرارداد خدمات انجام شود.
خدمات پس از فروش و اجاره همچنین شرایطی را در بر می‌گیرد که در آن قرارداد فروش یا اجاره یا سفارش خرید برای ارتقاء نرم افزار برای کارکرد تجهیزات قبلی فروخته شده یا اجاره شده است. یک سرویس دهنده که برای نصب، پیکربندی یا آموزش نرم افزار ارتقا یافته به کانادا می‌آید، ممکن است به عنوان بیزینس ویزیتور در نظر گرفته شود.
قرارداد فروش یا اجاره یا سفارش خرید نرم افزار ارتقا یافته، قرارداد جدیدی برای یک محصول جدید است. لطفاً توجه داشته باشید که کارهای ساختمانی و ساخت و ساز عملی مشمول این ماده نیست.
گارانتی یا قرارداد خدمات
برای قراردادهای گارانتی یا خدمات، قراردادها باید به عنوان بخشی از قراردادهای اصلی فروش یا اجاره باید مورد مذاکره قرار گرفته باشند یا اینکه تمدید کننده قرارداد اصلی باشند تا اتباع خارجی به عنوان بیزینس ویزیتور در نظر گرفته شوند.
قراردادهای خدماتی که پس از امضای قرارداد فروش یا اجاره با اشخاص ثالث انجام می‌شوند مشمول این ماده نمی‌شوند. در مواردی که کاری که باید در کانادا انجام شود تحت ضمانت نامه نیست، مجوز کار و ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) به طور کلی مورد نیاز است.
چه افرادی بیزینس ویزیتور در نظر گرفته نمی‌شوند؟
در شرایطی که کارفرمای کانادایی مستقیماً برای خدمات با یک شرکت غیر کانادایی قرارداد بسته است، کارمند شرکت خارجی که خدمات را برای شرکت کانادایی انجام می‌دهد نیاز به مجوز کار کانادایی دارد.
این وضعیت اغلب در چارچوب توافقنامه CUSMA به وجود می‌آید. ارائه‌دهنده خدمات صرفاً به این دلیل که مستقیماً از یک منبع کانادایی پاداش دریافت نمی‌کند، به عنوان بیزینس ویزیتور در نظر گرفته نمی‌شود. از آنجایی که قراردادی بین شرکت کانادایی و کارفرمای کارگر خارجی وجود دارد، به بازار کار کانادا وارد می‌شود.
و از آنجایی که کارفرمای خارجی برای خدماتی که ارائه می‌شود مبلغی دریافت می‌کند، به نظر می‌رسد که نیروی کار از یک منبع کانادایی پرداخت می‌کند. در نتیجه، کارمند را نمی‌توان بیزینس ویزیتور در نظر گرفت.
به عنوان مثال، یک پروژه زیرساختی در کانادا با یک شرکت برنامه ریزی شهری مستقر در ایالات متحده قرارداد می‌بندد که تیم کوچکی را به کانادا می‌فرستد تا در محل کار کنند. اعضای تیم در کانادا مشغول به کار هستند و شرکت در حال دریافت غرامت برای مشارکت در پروژه است. بنابراین، اعضای تیم به عنوان بازدیدکنندگان تجاری از کانادا، معیارهای لازم را ندارند.
افرادی که قصد ورود به بازار کار کانادا را دارند ممکن است به مجوز کار موقت نیاز داشته باشند. افراد دیگری که برای دوره‌های کوتاه مدت و در شرایط خاص در کانادا کار می‌کنند ممکن است بدون مجوز کار در کانادا کار کنند، در حالی که بیزینس ویزیتور محسوب نمی‌شوند.